۱۳۸۸ فروردین ۲۶, چهارشنبه
toady, we escape...
راستش ترجیح می دهم جایی را ترک کنم تا اینکه در حاشیه باشم. دلم نمی خواهد گزینه ی دوم و سوم باشم. دلم می خواهد اصلا جزو گزینه ها نباشم آن هم به انتخاب خودم. این شاید از خودشیفتگی ام است. کاش کسی بود که نه از پشت پرده ی دوست داشتن و نزدیک بودن، که بدون حجاب به من می گفت تا چه حد منطبق بر واقعیت هستم. این روزها... باز هم این روزها... دارم آبدیده می شوم حسابی.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
منتظرت بودم.
پاسخحذفپ.ن.این آهنگ منو خیلی آروم میکنه.
فكر كنم واسه خيلي از آدما سخته كه گزينه دوم يا سوم باشن.آدما طبيعتشون اينه كه ميخوان همه جا اول باشن.اما گاهي اوقات شرايط ايجاب ميكنه كه آدم به دوم سوم يا حتي چهارم بودن هم رضايت بده.
پاسخحذفاگه فقط براي اولي بجنگي ميشي مثل جميد سوريان كه نه تنها طلا رو از دست داد كه بعدش راحت برنز رو هم ... و بعد هم پشيمان ميشي.
گاهي اوقات اون دوم سوم بودنه آدمو آبديده ميكنه.